၀ါဆိုသကၤန္းကပ္လွဴပြဲမ်ား

.

.

၀ါဆိုလဟာ ေႏြအကုန္ မိုးအစ ေန႔တာရွည္၍ ညတာတိုေသာလျဖစ္ပါတယ္။ အထူးျဖင့္ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ဟာ ေန႔ ထူးေန႔ျမတ္အျဖစ္ အမ်ားသိၾကပါတယ္။ “သေႏၶ, ေတာထြက္၊ ဓမၼစက္၊ တခ်က္ျပာဋိဟာ” လကၤာအတုိင္းပဲ ျမတ္ ဗုဒၶေလာင္းလ်ာ ပဋိသေႏၶ ေနေတာ္မူျခင္း၊ ေတာထြက္ေတာ္မူျခင္း၊ တရားဦးဓမၼစၾကာ ေဟာၾကားေတာ္မူျခင္းနဲ႔ ေရမီးအစုံအစုံ တန္ခိုးျပာဋိဟာ ျပေတာ္မူျခင္း ထူးျမတ္ေသာအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။

.

၀ါဆိုလတြင္ ပဥၥင္းခံရွင္ျပဳပြဲေတာ္နဲ႔ ၀ါဆိုသကၤန္းကပ္လွဴပြဲေတာ္မ်ားကို က်င္းပေလ့ရွိပါတယ္။ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ သည္ ဗုဒၶႏွင့္ပတ္သက္၍ ထူးျမတ္တဲ့အေၾကာင္းမ်ားရွိလို႔ အမ်ားက သိၾကသလို ထိုေန႔သည္ ပဥၥ၀ဂၢီငါးပါးတြင္ အရွင္ေကာ႑ညမေထရ္ ပထမဦးဆုံး ရဟန္းျဖစ္ေသာေန႔မို႔လဲျဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား ၀ါဆိုလတြင္ ပဥၥင္းခံရွင္ျပဳပြဲက်င္းပရျခင္းအေၾကာင္းအခ်က္ဟာ ဧဟိဘိကၡဳရဟန္းအျဖစ္ အရွင္ေကာ႑ညမေထရ္ သာသ နာေတာ္အတြင္းသို႔ စတင္၀င္ေရာက္လာမွဳကို ပူေဇာ္ေသာအားျဖင့္ က်င္းပၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ရွင္ရဟ န္းျပဳၿပီးေသာအခါ ၀ါဆိုရန္ အဆင္သင့္ျဖစ္တဲ့၀ါဆိုလျဖစ္ေသာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

.

ေႏွာင္းပိုင္းေခတ္ျဖစ္တဲ့ ယခုကာလမွာေတာ့ ၀ါတြင္းအခ်ိန္က လြဲ၍ အဆင္ေျပေသာ လရာသီတြင္ ရွင္ျပဳရဟန္း ခံျခင္းေကာင္းမွဳပြဲကို ျပဳလုပ္ေနၾကပါၿပီ။ ၀ါတြင္းကာလတြင္ ရဟန္းျပဳရန္ ၀ိနည္းေဒသနာေတာ္အရ တားျမစ္ပိတ္ ပင္ထားျခင္း မရွိေသာ္လည္း ရွင္ျပဳရဟန္းခံပြဲမ်ား ၀ါတြင္းကာလမွာ ျပဳလုပ္ၾကတာ အလြန္နဲပါတယ္။ ပဥၥင္းခံရွင္ ျပဳတဲ့ဓေလ့ဟာ ဘုရားရွင္သက္ေတာ္ ထင္ရွားကာလကပင္ စတင္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

.

ထို႔အတူ ၀ါဆိုပြဲဟာလည္း ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္ကပင္ စတင္ခဲ့တာပါ။ သာသနာေတာ္ကို စတင္ တည္ေထာင္ခါစ ကာလမွာ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၀ါဆိုျခင္းကိစၥ မရွိပါ။ တဆယ့္ႏွစ္လပတ္လုံး သြားခ်င္ေသာေနရာ သို႔ သြားေနၾကေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားက ကဲ့ရဲ့ၾကပါတယ္။ မိုးတြင္းကာလမွာ သာသနာပ တိတိၳမ်ားေတာင္ ဘယ္ကိုမွမသြားဘဲ နားနားေနေန ရွိေနၾကတယ္။ ယုတ္စြအဆုံး ငွက္မ်ားေသာ္မွ သူတို႔သုိက္ ျမဳံထက္မွာ သက္သက္သာသာေနၾကတယ္။ ဘုရားရွင့္သား ရဟန္းေတာ္မ်ားကား အနားမရွိ တသြားတည္းသြား ေနၾကလို႔ စိုက္ပင္ပ်ိဳးပင္ေတြ အနင္းခံရလို႔ ပ်က္စီးကုန္တယ္၊ ပိုးမႊားငယ္မ်ား ေသေၾကပ်က္စီးရတယ္ စသျဖင့္ကဲ့ ရဲ့ျပစ္တင္ၾကလို႔ ဘုရားရွင္က ၀ါတြင္းသုံးလ ၀ါဆိုၾကရန္ ၀ိနည္းေဒသနာေတာ္ကို ပညတ္ေတာ္မူပါတယ္။ ထုိအ ခ်ိန္မွ စတင္၍ ၀ါဆို၀ါကပ္ျခင္းအမွဳ သာသနာေတာ္မွာ စတင္ေပၚလာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

.

၀ါဆိုရာတြင္ ပထမ၀ါ၊ ဒုတိယ၀ါလို႔ ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ ပထမ၀ါဆိုေသာရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ၀ါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ ၁-ရက္မွ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔အထိ သုံးလ၊ ဒုတိယ၀ါဆိုေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ၀ါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္ ၁-ရက္မွ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္အထိ သုံးလ ၀ါဆိုရပါတယ္။ ပထမ၀ါဆိုရန္ မမွီေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ ဒု တိယ၀ါ ဆိုရပါတယ္။ အလြယ္တကူ ေျပာရပါေသာ္ ရဟန္းေတာ္မ်ား သက္ေတာ္နဲ႔ ၀ါေတာ္ကိုေရတြက္ျခင္းဟာ ၀ါတြင္းကာလတြင္ ဆိုေသာ၀ါကို တႏွစ္တ၀ါ ေရတြက္၍ ေျပာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ သာမန္လူသားတဦး သာသနာ့ ေဘာင္တြင္းသို႔ စတင္၀င္ေရာက္ေသာႏွစ္ ၀ါဆိုသည္မွ စတင္ေရတြက္ျခင္းပင္ျဖစ္ပါတယ္။

.

ရဟန္းေတာ္တပါး ၀ါဆိုေသာအခါတြင္ “ဤေက်ာင္းတိုက္အတြင္း၌ ၀ါတြင္းသုံးလပတ္လုံး သီတင္းသုံးေနထိုင္ ပါမည္” ဟု ပါဠိဘာသာျဖင့္ ရြတ္ဆိုၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ တပါးရြတ္ဆိုၿပီးတိုင္း က်န္ရဟန္းေတာ္မ်ားက သာဓု ေခၚဆိုၾကပါတယ္။ ၀ါဆို၀ါကပ္ေသာ ရဟန္းေတာ္ဟာ ၀ါတြင္းသုံးလ ညဥ့္အိပ္ညဥ့္ေန အျခားအရပ္သို႔ ၾကြခြင့္ မရွိပါ။ ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ပင္ ဗာရာဏသီျပည္ မိဂဒါ၀ုန္ေတာ နႏၵိယေက်ာင္းေတာ္၌ ပထမ၀ါ ဆိုေတာ္မူ ၍ ေနာက္ဆုံး၀ါအျဖစ္ ေ၀ဠဳ၀ရြာတြင္ သီတင္းေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

.

၀ါတြင္းသုံးလ ညဥ့္အိပ္ညဥ့္ေနခရီးထြက္တဲ့ ရဟန္းအတြက္ ၀ါက်ိဳးပ်က္ပါတယ္။ ၀ါက်ိဳးပ်က္ေသာ္ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေက်ာ္ ၁-ရက္မွ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔အထိ တလအတြင္းမွာသာ က်င္းပျပဳလုပ္ရေသာ ကထိန္အ လွဴေတာ္ကို ျပဳလုပ္ခြင့္မရွိေတာ့ပါ။ ဒါက ပထမ၀ါဆို၍ ၀ါက်ိဳး ၀ါပ်က္ေသာရဟန္းေတာ္မ်ားအတြက္ျဖစ္ပါတယ္။ မူလကတည္းက ဒုတိယ၀ါဆိုေသာရဟန္းေတာ္ဟာ လုံး၀ကထိန္ခင္းခြင့္ မရွိပါ။ သကၤန္းအလွဴေတာ္မွ်သာ ျပဳႏိုင္ပါတယ္။

.

၀ါဆိုၿပီးေသာရဟန္းတပါးအေနနဲ႔ ၀ါတြင္းသုံးလ သြားခြင့္မရွိ ဆိုေသာ္လည္းပဲ “တုံသုံးတုံ” အေၾကာင္းျပခ်က္တခု ခု ေပၚခဲ့ပါေသာ္ သြားခြင့္ရွိပါေသးတယ္။ ဒါနဥၥ ဒါတုံ - အလွဴေပးျခင္းငွါ အလွဴခံပင့္ျခင္း၊ ဓမၼဥၥ ေသာတုံ-တရား နာျခင္းငွါ တရားေဟာပင့္ျခင္းနဲ႔ ဘိကၡဳံစ ပႆိတုံ-ရဟန္းေတာ္မ်ားအား ဖူးျမင္လို၍ ပင့္ဖိတ္ျခင္း အေၾကာင္းရွိပါ ေသာ္ ခုနစ္ရက္အတြင္းမွာ ျပန္လာပါမည္ဟု ၀ါပန္၍ သြားခြင့္ရွိပါတယ္။

.

၀ါဆို၀ါကပ္ေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို လွဴဒါန္းေသာသကၤန္းကို ၀ါဆိုသကၤန္းေခၚပါတယ္။ ၀ါဆိုသကၤန္းကပ္လွဴပြဲ ကို ၀ါဆိုခါနီးကာလနဲ႔ ၀ါတြင္းကာလမ်ားမွာ ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ သကၤန္းအျပင္ ၀ါဆိုပန္းနဲ႔ ဖေယာင္းတိုင္မ်ားကို ရဟန္းေတာ္မ်ားအား ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားက လွဴဒါန္းၾကပါေသးတယ္။ ၀ါဆိုၿပီးေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ၿပီးလ်င္ ဂ်င္းသုတ္၊ ၾကက္သြန္သုတ္၊ အေဖ်ာ္ရည္ စသည္မ်ားကို ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားက လွဴဒါန္းေလ့ရွိပါတယ္။ အေမရိက လိုေနရာမ်ိဳးမွာေတာ့ ထိုအေလ့မ်ား မေတြ႔ေတာ့ပါ။

.

ေဖာ္ျပထားေသာ ဓာတ္ပုံမ်ားဟာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ့ အလယ္ပိုင္းတြင္ တည္ရွိေသာ Springfield ျမိဳ႕၊ ခ်မ္းေျမ့ေက်ာင္းတြင္ ၂၀၀၉-ခုႏွစ္၊ ၀ါဆိုသကၤန္းကပ္လွဴပြဲကို ဇြန္လ ၂၇-ရက္၊ စေနေန႔မွာ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ ေသာ မွတ္တမ္းဓာတ္ပုံမ်ားပင္ျဖစ္ပါတယ္။ ထိုပြဲသို႔ ခ်ီကာဂိုမွ ဆရာေတာ္ ဦးေကသ၀၊ ေတာင္အာဖရိကမွ ဆရာေတာ္ ဦးပညာနႏၵနဲ႔ ဖို႔တ္၀ိန္းၿမိဳ႕တြင္ သီတင္းသုံးေနၾကေသာ ဆရာေတာ္မ်ားက ၾကြေရာက္အားေပးခဲ့ၾက ပါတယ္။ အနီး၀န္းက်င္ရွိ ဒကာ၊ ဒကာမမ်ားကလည္း ၀ါဆိုသကၤန္းကပ္ပြဲသို႔ သြားေရာက္ကုသိုလ္ျပဳၾကပါတယ္။

.

.

.
.

၀ါဆိုသကၤန္းကပ္ပြဲသည္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ ျပဳလုပ္၍ ရသလုိ ဒကာ၊ ဒကာမအိမ္မ်ားသို႔ ပင့္ဖိတ္၍ လွဴဒါန္းျပဳ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ကထိန္သကၤန္းလို စည္းေဘာင္သိပ္မမ်ားလွပါ။ မိမိတို႔အိမ္မ်ားမွာ အႏၱရာယ္ကင္း ေဘးရွင္းပရိ တ္ရြတ္ဖတ္ရင္း မိသားစု ၀ါဆိုသကၤန္းကပ္လွဴပြဲေလး ျပဳလုပ္လိုသူမ်ားကလည္း ၀ါဆိုသကၤန္းအလွဴေတာ္ကို မိမိ တို႔အိမ္ေဂဟာမွာ မဂၤလာရွိရွိ ျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ ေအာက္ေဖာ္ျပပါပုံတြင္ Los Angelesေန ျမန္မာမိသားတစုက မိမိတို႔အိမ္သို႔ Norwalk ျမဳိ႕၊ ဓမၼသုခေက်ာင္းဆရာေတာ္ ဦးသဇၨန မေထရ္ျမတ္အား ပင့္ဖိတ္ကာ ၀ါဆိုသကၤန္း လွဴဒါန္းၿပီး အမွတ္တရပုံျဖစ္ပါတယ္။

.

.

အေမရိကန္ျပည္ တ၀ွမ္းမွာ ၀ါဆိုသကၤန္းကပ္လွဴပြဲေတြ အာရွတိုက္သား ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရွိတဲ့ ျပည္နယ္မ်ား မွာ စည္ကားသိုက္ျမိဳက္စြာ က်င္းပေနၾကတယ္။ အျခားျပည္ပ တိုင္းျပည္မ်ားမွာလည္း ထိုနည္းအတူပင္ျဖစ္မွာပါ၊ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာလည္း ၀ါဆိုသကၤန္းကပ္လွဴပြဲေတာ္ ႏႊဲေနၾကေလာက္ေရာေပါ့။ ဘာသာသာ သနာအဆုံးအမကို အလြန္ျမတ္ႏုိးတန္ဖိုးထားတဲ့ ျမန္မာျပည္သူ၊ ျပည္သား ဒကာ၊ ဒကာမအေပါင္း ဤကုသုိလ္ အေထာက္အပံ့ကို ရၾက၍ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ ...

.

.

ကိုသက္

.