လည္ဆြဲရတနာ ေမာင့္ကဗ်ာ (၂)
=
“လွိဳင္းနဲ႔ ေတာင္တန္း”
=
ရိုင္းတုန္း စိုင္းတုန္း
လွိဳင္းလုံး မုိင္းဗုန္းေတြက
ဒိုင္းဒိုင္း ဒုန္းဒုန္းနဲ႔။
=
ေတာင္ေတြ လက္ဆန္႔တန္း
ပစိဖိတ္ကမ္းမွာ ရပ္
မားမားမတ္မတ္ ၀ိုင္းၿပီး
လွိဳင္းေတြကို ဟန္႔တားထားခဲ့။
=
သူ႔စည္းကိုယ့္စည္း ရွိရမွာပဲ
မိမိသာ စိတ္ထင္တိုင္း
လိွဳင္းၾကီးေတြ ထၾကြမဟဲ့ဆိုတဲ့
မာနကို ဟန္႔တားဖို႔
ေတာင္ေလွကားၾကီး ေပၚလာတယ္။
=
ဘာလဲဟဲ့ လိွဳင္း
ရိုင္းခ်င္တိုင္း မရိုင္းနဲ႔
ေတာင္တံတိုင္းၾကီး ကာထားတယ္။
=
တင္မိုး (၁-၅-၂၀၀၅)
တနဂၤေႏြ နံနက္ခင္း
=
0 comments:
Post a Comment