ဟန္းဂုရြာသို႔ အလည္တေခါက္
ကကက
ကို၀င္းေပၚေမာင္ဟာ က်ေနာ္ရဲ့မိတ္ေဆြေဟာင္းတဦးပါ။ သူက ကိုရီးယားမွာေနတယ္။ ေထာင္ စုျပဴတင္းဂ်ာ နယ္ကို ႏွစ္အေတာ္ၾကာၾကာ ထုတ္ခဲ့သူပါ။ ကိုရီးယားက ျမန္မာေတြၾကားမွာ သူ႕ ဂ်ာနယ္ေလးက လူဖတ္မ်ားပါ တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ မအားလို႔ ထင္တာပဲ လုံး၀မထုတ္ျဖစ္ ေတာ့ဘူး။
ကကက
ဂ်ာနယ္လည္းေပ်ာက္၊ လူလည္းေပ်ာက္၊ ဘယ္ဆီမ်ားေရာက္ေနပါလိမ့္လို႔ ကို၀င္းျမင့္ဦး၊ ကိုသန္႔ဇင္ေအာင္တို႔နဲ႔ ေတြ႔တဲ့အခါ ေမးျဖစ္တယ္။ သူတို႔နဲ႔လည္း မေတြ႔တာ ၾကာၿပီတဲ့။ ေျခရာလည္းေပ်ာက္ ေရလည္းေနာက္ဆိုေတာ့ ႏို႔ထဲပန္းမ်ား ေရာက္ေနမလား မသိ။ လူငယ္ေတြဆိုေတာ့ သူတို႔ေတြ က်က္စားရာကို မွန္းၾကည့္မိတာပါ။ ဘိုင္ က်လို႔ ႏို႔ထဲပန္းမေျပာနဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲကလမ္းမွာေတာင္ လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္တဲ့ဘ၀ဆိုရင္ အခက္၊ မ စ ေနရဦးမယ္။
ကကက
ဂ်ပန္ကထုတ္ထဲ့ ဂ်ာနယ္မွာေတာ့ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ေဆာင္းပါးေတြ ေရးေနတာေတြ႔တယ္။ လူက ေပ်ာက္ေနတ တ္တယ္။ ေဟာဗ်ာ . . . အခုေတာ့ ကိုေပၚၾကီးေပၚလာျပန္ပါပေကာ။ က်ေနာ့္ကို အီးေမးလ္နဲ႔ဖိတ္လာတယ္ဗ်။ ဘာ တဲ့ . . . ဟန္းဂုရြာကို အလည္လာပါဦးတဲ့။ အလည္ေရာက္သြားပါတယ္။ အဲသည္မွာ ဖတ္စရာေတြ မွတ္သားစရာ ေတြ ရင္နာစရာ ဇာတ္နာစရာေတြ တပုံၾကီးပဲ။ အေတာ္ေလး ၾကိဳးစားထားတာ ေတြ႔ရတယ္။ သိတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ ကိုၾကီးေပၚလက္ရာက စာနယ္ဇင္းနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ အဆင့္အတန္းရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေတြက သူ႔ကုိ အဲသ လို တန္ဖိုးထားပါတယ္။ သူ႔ကိုယ္တိုင္ေတာ့ ကိုယ့္အေနအထား ကိုယ္သိရဲ႕လားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။
ကကက
စာေပ၀ါသနာရွင္ေတြ ကိုယ္တိုင္အလည္သြားၿပီးဖတ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ လိပ္စာေလး ေရးေပးလိုက္ပါတယ္။ လိပ္စာက http://burmainfokorea.blogspot.com ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုရီးယားက လူငယ္ ေတြ သိပ္ၾကိဳးစားၾကတယ္။ ကိုယ့္မိသားစုအေရးထက္ တိုင္းေရးျပည္ေရးေတြ ကို ေရွ႕တန္းတင္ လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့သူေတြပါ။ ငယ္ရြယ္ေသာ္လည္း ေလးစားစရာ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။ စာ ဖတ္သူကိုယ္တိုင္ ဟန္းဂုရြာကို သြားလည္ရင္ သူတို႔ၾကိဳးစားထားတာေလးေတြ လက္ေတြ႔သိရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ကကက
တကမၻာလုံးကို ကိုယ့္အိမ္မွတ္ပါ ကိုယ့္ရာမွတ္ပါ ဆိုတဲ့ စကားက အစတုန္းကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံဖြား ေတြအတြက္ မမွန္ဘူးဗ်။ က်ေနာ္တို႔လူမ်ိဳးေတြက ရြာကိုလြမ္းတတ္တယ္။ ရြာနဲ႔မခြဲခ်င္ဘူး။ ကိုယ့္ေျပကိုယ့္ရြာမွာ ပဲ ေမြးမယ္။ ေသမယ္ဆိုတဲ့ လူမ်ိဳးေတြ မဟုတ္လား။ အခုေတာ့လဲ အဲသည္စကားက အျခားလူမ်ိဳးေတြအတြက္ တင္မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္တို႔လူမ်ိဳးေတြအတြက္ပါ မွန္လာၿပီ။ တကမၻာလုံးမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံဖြားေတြ မေရာက္တဲ့ေန ရာ မရွိေတာ့ဘူး။ အခုဆိုရင္ ကိုရီးယားမွာ ျမန္မာေတြ သိပ္မ်ားလာၿပီ။ တေန႔ေသာအခါ တိုင္းျပည္ျပန္လည္ထူ ေထာင္ေရးမွာ သူတို႔ေတြရဲ့ ႏိုင္ငံတကာအေတြ႔အၾကဳံေတြက တန္ဖိုးရွိလာမယ္လို႔ ယုံၾကည္ထားပါတယ္။
ကကက
ႏိုင္ငံတကာအေတြ႔အၾကဳံေတြမ်ားလို႔ မ်က္စိၾကီး နားၾကီးျဖစ္ကုန္ၿပီ။ အေတြးအျမင္ေတြ ေျပာင္းလဲကုန္ၿပီ။ ကုိယ့္ ငါးခ်ဥ္ ကိုယ္ခ်ဥ္တတ္တဲ့အေလ့က သူမ်ားငါးခ်ဥ္ကိုပါ ခ်ဥ္တတ္ေလမွန္း လက္ကမ္းၾကိဳဆိုတတ္တဲ့ နားလည္မွဳ ေတြ မ်ားစြာရလာပါၿပီ။ ထိုမွတဆင့္ ျပည္တြင္းမွာ အျမင္က်ဥ္းေနတဲ့ ငတိၾကီးငယ္ေတြ အျမင္မ်ားေျပာင္လဲလာ ၿပီး တိုင္းျပည္ေရွ႕ေရးကို ျပည္သူျပည္သားအားလုံးနဲ႔ လက္တြဲအတူ လုပ္ေဆာင္တတ္တဲ့ က်င့္သားေတြရလာၿပီး ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီ ရလာမယ္လို႔လည္း ယုံၾကည္ထားပါတယ္။ လက္ရွိအေျခအေနမွာေတာ့ က်ဥ္းတာက အ ျမင္ က်ယ္တာက ဖင္ေခါင္းဆိုတဲ့ ဆရာေမာင္ထင္ ေျပာသလို အေျခအေနပဲ ငတိေတြမွာရွိတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆက္လက္ခ်ီတက္ရမွာက က်ေနာ္တို႔အားလုံး တာ၀န္ပါ။
ကကက
ဆက္လက္ၾကိဳးစားပါလို႔ တိုက္တြန္းအားေပးလိုပါတယ္ဗ်ား။ ဟန္းဂုရြာသို႔ မၾကာမၾကာ အလည္လာမွာပါ . . .
0 comments:
Post a Comment