သေျပညိဳ ေရႊဘုိပန္းရယ္နဲ႔

.

..

.

သေျပညိဳ

.

.

သူ႔ ေခါင္းမွာတဲ့ သေျပညိဳ

ငါ့ ေခါင္းမွာတဲ့ သေျပညိဳ။

.

တို႔ေျပမွာ တို႔ေမ ကမ္းပါတဲ့

သေျပညိဳ ေရႊဘိုပန္းဟာက

လန္းလ်က္ပါကို။

.

ဘာမေလွ်ာ့ေလနဲ႔

လာေတာ့မကြဲ႕ ေရႊပဟိုရ္

ေလခ်ိဳက အေသြး။

.

လင္းၾကက္အေဆာ္

ကြင္းထက္မွာ တူေပ်ာ္ေပ်ာ္နဲ႔

စည္ေတာ္ကို ရည္ေမွ်ာ္မွန္းကာပ

ေရာင္နီမွာ ေအာင္စည္ရြမ္းရေအာင္

သေျပညိဳ ေရႊဘိုပန္းရယ္နဲ႔

လွမ္းၾကစို႔ေလး။

..

.

မင္းသု၀ဏ္

အဂၤလန္ (၁၉၃၈)

.

.

ဒီအခ်ိန္ေရာက္ၿပီဆို ေႏြဦးအၾကိဳ သေျပညိဳတို႔ လန္းေနၿပီ။ ရာသီမေရြး မနားတမ္း၊ မရပ္တမ္း အၿမဲ လန္းဆန္းေနတဲ့ပန္းပါ။ ေႏြမိုးေဆာင္း ရာသီစက္၀န္း ေျပာင္းေသာ္လည္း အိုမင္းေဟာင္းႏြမ္းသြား သည္မရွိ ထာ၀ရလိုပဲ လန္းဆန္းေနတတ္တဲ့ပန္းပါ။ ရာသီေလာကဓံေတြနဲ႔ ဆုံေသာ္လည္း သူမမွဳ၊ ရြက္သစ္ညိဳႏုႏုေတြက အေျပာင္းအလဲမရွိ အားသစ္ေလာင္းေနျပန္တယ္။

.

ဆရာမင္းသု၀ဏ္ ဒီကဗ်ာကို ေရးတဲ့အခ်ိန္က ၁၉၃၈ ခုႏွစ္၊ အဂၤလန္ျပည္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီက ဗ်ာေရးၿပီး ၁၀ ႏွစ္ျပည့္တဲ့အခါ ျမန္မာျပည္လြတ္လပ္ေရးရခဲ့တယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို ျပန္ေျပာမိတိုင္း အတိတ္ရဲ့တစိတ္တပိုင္းက အရိပ္သမိုင္းလိုလိုနဲ႔ လြမ္းဆြတ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ အဲဒီေခတ္က လူငယ္ တိုင္းရဲ့ ရင္ထဲမွာ နယ္ခ်ဲ႔ကို တိုက္ထုတ္ဖို႔ဆိုတာ အၿမဲရွိေနတယ္။ ျမန္မာျပည္အ၀ွမ္းမွာ လူငယ္ေတြ နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ တိုင္းျပည္ေရွ႕ေရးအတြက္ တာစူေနၾကတဲ့ကာလပါ။

.

ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ဒီကဗ်ာေလးက အခ်ိန္ကိုက္ျဖစ္သြားတယ္။ တတိုင္းျပည္လုံး လြမ္းမိုးသြားခဲ့တယ္။ ဘာမေလွ်ာ့ေလနဲ႔ လာေတာ့မကြဲ႕ ေရႊပဟိုရ္ ေလခ်ိဳက အေသြးတဲ့။ ဘယ္ေသာအခါမွ ဒူးမေထာက္ ဘူး၊ လက္မေျမွာက္ဘူး၊ ဘယ္ေသာခါမွ မရပ္နားဘူး၊ ရန္သူကို မနားတမ္း၊ မရပ္တမ္း၊ တြန္းလွန္ သြားမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ရာသီမေရြး ထာ၀ရလန္းေနတတ္တဲ့ သေျပညိဳပန္းနဲ႔ ဆရာက တိုင္းျပ ည္ကို၊ ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူအေပါင္းကို တပ္လွန္႔လိုက္တာ၊ ႏွိဳးေဆာ္လိုက္တာပါ။

.

ဒီကဗ်ာေလးကို စာဖတ္သူတို႔ အားလုံးဖတ္ဖူးသလို အလြတ္ရေနမွာပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ အေသြးထဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ လူငယ္ဘ၀က အဂၤလိပ္နဲ႔ ဂ်ပန္ကို တြန္းလွန္တုန္းကလို မတရားမွဳကို လက္ပိုက္ၾကည့္မေနဘူးဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္၊ အမွန္တရားအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္က ဓာတ္ခ်င္းဆက္ေနတယ္။ တူေနတယ္လို႔ က်ေနာ္ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလြတ္ရေနတာ ျဖစ္ဖို႔မ်ားပါတယ္။ ခံစားၿပီး စဥ္းစားၾကည့္တာပါ။

.

ကဗ်ာကိုခ်စ္လို႔ ရသေျမာက္မွဳကို ခံစားတတ္တာလဲရွိပါတယ္။ အေတြးအျမင္လွလို႔ ၾကိဳက္ၾကတာ လဲရွိမွာေပါ့။ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္းလို႔ ႏွစ္ေထာင္းအားရ ေက်နပ္ပီတိ ျဖစ္မိတာေတြလဲရွိမွာပါ။ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ အားလုံးပါတယ္။ ဒီကဗ်ာကို ဖတ္ၿပီး ၾကက္သီးေမြးညင္း ထမိေအာင္ ျဖစ္ရ တယ္ဗ်ာ။ သူတို႔ေခတ္ သူတို႔ကာလက ပုံရိပ္ေတြလဲ ထင္ေနဆဲပဲေလ။

.

က်ေနာ္ ခံစားရသလို ဒီကဗ်ာအေၾကာင္းကို အေသးစိတ္ ေျပာျပသြားသူ ဆရာတင္မိုးလည္းပဲ ခံ စားရေၾကာင္း ေျပာဖူးတယ္။ ၾကက္သီးေမြးညင္းထေအာင္၊ စိတ္ဓာတ္တက္ၾကြေအာင္ ေပးစြမ္း ႏိုင္တဲ့ကဗ်ာျဖစ္ေၾကာင္း ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္မ်ားကို ျပန္ေျပာင္းေအာက္ေမ့ဖြယ္ လြမ္းဆြတ္ သတိရစြာနဲ႔ ေျပာသြားတယ္။

.

ႏွစ္သစ္အၾကိဳ ေအာင္သေျပအေၾကာင္းကို ကဗ်ာသုံးပုဒ္နဲ႔ စာေရးေဖာ္ျပဖို႔က မူလရည္ရြယ္ခ်က္ပါ။ အခုေတာ့ ဒါေလးေတြ ေရးမိၿပီ။ ဒီဘေလာက္စတုန္းကလည္း ဒီကဗ်ာ အေၾကာင္းေလးကို နဲနဲေရး ထားပါေသးတယ္။ ေလာေလာဆယ္ ေရးမိတာပဲ တင္လိုက္ေတာ့မယ္။ ကဗ်ာသုံးပုဒ္က သေျပညိဳ (မင္းသု၀ဏ္)၊ သမီးလက္သို႔ သေျပခက္ (ဆရာတင္မိုး)၊ သေျပညိဳစြမ္းအား (ကိုသက္) တို႔ျဖစ္ပါ တယ္။ ေနာက္မွေရး ၾကေသးတာေပါ့ဗ်ာ။

.

သၾကၤန္ကူးတဲ့ ႏွစ္သစ္ဦးမွာ လူသစ္ စိတ္သစ္ အျမင္သစ္ေတြနဲ႔ အားသစ္ေလာင္းႏိုင္ပါေစဗ်ား

.

ကိုသက္

.

.