လုပ္သမွ်အမွား ဒုကၡေတြသာပြား
ကကက
“လုပ္သမွ် အမွား၊ ဒုကၡေတြသာပြား” စကားအတိုင္း ေစတနာမမွန္ေတာ့လဲ လုပ္သမွ်ေတြမွာ အမွားေတြက တ သီတတန္းၾကီး ျဖစ္ေနတယ္။ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ လုပ္ၾကေတာ့ သူတို႔ကို ဖမ္းတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ လွဳပ္ရွား ျပန္ေတာ့ ဖမ္းတယ္၊ ရမ္းတယ္၊ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ႏွိပ္စက္တယ္၊ ညွဥ္းပန္းသတ္ျဖတ္တယ္။
ကကက
မခံႏိုင္ေတာ့တဲ့ ျပည္သူေတြက ဆူပူပုန္ကန္ျပန္ေတာ့ အမွန္ကို ေျဖရွင္းေပးဖို႔ မၾကိဳးစားပဲ ရိုးသားသူေတြကို တဖ န္သတ္ျပန္တယ္။ အေၾကာက္တရားနဲ႔ အမ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္ဗိုလ္က်မယ္ဆိုရင္ ၿပီးသြားမယ္ထင္ေနသလားေတာ့ မ ေျပာတတ္ဘူး။ ျပႆနာတခုရဲ့ မူလအေျခခံ အရင္းအျမစ္ကို တူးေဖာ္ေျဖရွင္းမွဳ မျပဳသေရြ႕ေတာ့ ဘယ္ေသာအ ခါမွ ၿငိမ္းခ်မ္းမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ သဘာ၀ျဖစ္စဥ္ကို နားမလည္ေလေရာ့သလားဗ်ာ။
ကကက
ေနာက္ဆုံးမွာ လူထုေနာက္ကြယ္က လူထုနဲ႔တိုက္ရိုက္ပတ္သက္ေနတဲ့ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္တို႔ပါ မေနသာ ေတာ့တဲ့ အေျခအေနေရာက္ရွိလာပါတယ္။ လူထုငတ္ေနတယ္ဆိုတာ ေန႕စဥ္အနီးကပ္ သိေနေလေတာ့ ျပည္ သူဘက္က ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ရပ္ဖို႔ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္ရဟန္းေတာ္မ်ားဟာ သီတင္းသုံးေနထိုင္ရာ ၿမိဳ႕ရြာ၀န္းက်င္မွာ အႏၱရာယ္ကင္း ပရိတ္ေတာ္ေတြနဲ႕ ေမတၱာဘာ၀နာမ်ား ပြားမ်ားရင္း မေျပလည္ေသာ ျပႆနာေတြကို ဘုရား ေပးတဲ့ေဆးနဲ႔ ကုသလြန္ေျမာက္ေစဖို႔ အားထုတ္ၾကတယ္။ ဒါကိုလည္း အာဏာရွင္စစ္အစိုးရက တားဆီးပိတ္ ပင္ရုံတင္မကပဲ ဖမ္းဆီး ညွဥ္းဆဲသတ္ျဖတ္တဲ့ အဆိုးရြားဆုံးအေျခအေနတခုအထိ ေရာက္သြားတယ္။ တိုးတိုးတိ တ္တိတ္ ကြယ္၀ွက္ထားလို႔မရတဲ့ ေခတ္ဆိုေတာ့ တကမၻာလုံးရဲ့ မ်က္လုံးေအာက္မွာ အာဏာရွင္စစ္အစိုးရရဲ့ မင္းသားေခါင္းေဆာင္းထားတဲ့ ဘီလူးရုပ္ ေပၚလာရေတာ့တယ္။
ကကက
လုပ္သမွ်အမွား၊ ဒုကၡေတြသာပြားမို႔ ဖြတ္က မင္းျဖစ္ေတာ့လဲ ျမစ္အတြင္းမခ်မ္းသာသလိုပ။ စစ္အာဏာရွင္ဖြတ္ ေကာင္ေတြ တိုင္းျပည္မွာ အာဏာလုယူ တက္ေရာက္အုပ္ခ်ဳပ္ေတာ့လဲ ျမန္မာျပည္ၾကီး လုံး၀မခ်မ္းသာတဲ့ အ ေျခအေန ေရာက္ေနပါၿပီ။ ရတနာသုံးပါးကို ေစာ္ကား၊ သာသနာေတာ္ကို ေစာ္ကား၊ လူၾကီးမိဘကို ေစာ္ကားတဲ့ လူေတြ ကံၾကီးထိုက္လို႔ ဒုကၡေရာက္မွာ ေသခ်ာတယ္။ ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးကို လက္ခံရင္ သံဃာေတာ္ေတြကို ေစာ္ ကားထားတဲ့ ၾကီးမားတဲ့ အကုသုိလ္ကံအလွည့္က မလြဲမေသ ေရာက္လာအက်ိဳးေပးမွာ အမွန္ပဲ။
ကကက
စစ္အာဏာရွင္အဆက္ဆက္ ဘယ္သူမွ သိပ္ေကာင္းတယ္ဆိုတာ မရွိဘူး။ ကုိယ္လည္းစား တုိင္းသူျပည္သားေ တြအတြက္လည္း လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာ လုပ္ေပးရင္ တိုင္းျပည္က ဒီေလာက္ထိ မဆင္းရဲဘူး၊ ျပည္သူေတြ အ ခုေလာက္ထိ အတိဒုကၡမေရာက္ရဘူး။ လူထုက သူတို႔အတြက္ ေနဖို႔ စားဖို႔ ၀တ္ဖို႔ စတဲ့ အေျခခံလူသားတဦးရဲ့ ရပ္တည္မွဳေလးေတြအတြက္ မျဖစ္စေလာက္ အလုပ္ကေလးတခုေလာက္ရရင္ ေက်နပ္ေနပါၿပီ။ အခုေတာ့ဗ်ာ အေျခခံ အလုပ္ကေလးမေျပာနဲ႔ ကုန္းေကာက္စရာကုိ မရွိေအာင္ျဖစ္ေနေတာ့ “လူထုမွာက စားစရာမရွိ၊ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ေတြမွာ ထားစရာမရွိ”ျဖစ္ေနတယ္။ ရသမွ် သူတို႔ေတြပဲ စားေန၊ ျပည္သူကို လုံး၀ျပစ္ထားေတာ့ တိုင္းျပည္ ဟာ ဘယ္ေသာခါမွ ေအးခ်မ္းမွာ မဟုတ္ဘူး။
ကကက
အခုအေျခအေနလည္း ၾကည့္အုံးေလ။ ေရးခ်င္တာေရးထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒကို နားလွည့္ပါးရိုက္လုပ္ၿပီး ျပည္ သူကို ေထာက္ခံခိုင္းေနျပန္ပေကာ။ အမွန္က အေျခခံဥပေဒဆိုတာ တိုင္းျပည္မွာ မွီတင္းေနထိုင္ၾကတဲ့ ျပည္သူ အားလုံး သေဘာတူညီခ်က္နဲ႔ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားျပဳ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ပညာရွင္ေတြ စုေပါင္းၿပီး အနာဂတ္ျမန္မာ ျပည္အတြက္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ေရးဆြဲရမွာပါ။ ကိုယ့္ဘက္ကိုယ္ယက္ၿပီး တဖက္သတ္ဆြဲထားတဲ့ တရား မွ်တမွဳမရွိတဲ့အေျခခံဥပေဒကို လူထုက ဘယ္လိုေထာက္ခံမွာလဲ။ ရင္ထဲက ေစတနာပုပ္ေတာ့ လုပ္သမွ်အမွားဒုကၡ ေတြ ပြားရုံပဲရွိတယ္ အာဏာရွင္တို႔ရယ္။ အစကတည္းကလဲ ဘယ္ယုံျမင္လို႔ ဘယ္ခ်ဳံထြင္ေနတယ္ဆိုတာ ကို အညာအလွိဳင္းခံရလြန္းလို႔ အေတြ႔အၾကဳံမ်ားေနတဲ့ ျပည္သူက သိၿပီးသားပါ။
ကကက
နအဖ အာဏာရွင္ေတြေနာက္မွာ အကုသိုလ္အရိပ္ၾကီးက ကပ္လိုက္ေနတယ္။ ဒီအကုသိုလ္ကံေကၽြးကို မခံရ ေသးသေရြ႕ဆက္ကာ ဆက္ကာ လိုက္ေနဦးမွာပဲ။ ျပဳသမွ်အမွဳကို အခုဘ၀မွာပဲ ဧကန္မလြဲခံရမွာ။ သံသရာအ ထိ ေစာင့္ဆိုင္းအက်ိဳးေပးဖို႔ အခြင့္မရွိေတာ့ဘူး။ ကံၾကီးထိုက္သူေတြမို႔ မ်က္ေမွာက္အခိုက္မွာ ခံရမွာျဖစ္တယ္။
ကကက
တခါက ဆြမ္းခံၾကြလာတဲ့ ရဟန္းတပါးကို မုတ္ဆိုးက ျပစ္မွားဖူးတယ္။ အေၾကာင္းရင္းက အမဲလိုက္ထြက္တဲ့ မု ဆိုးဟာ သူအမဲလိုက္စတင္ထြက္ခ်ိန္မွာ နံနက္တိုင္ ဆြမ္းခံၾကြေလ့ရွိတဲ့ ရဟန္းတပါးနဲ႔ မၾကာခဏဆုံတတ္တယ္။ မဂၤလာရွိေသာ နံနက္ေစာေစာအခ်ိန္မွာ ရေသ့ရဟန္းျမင္ရင္ က်က္သေရရွိတယ္၊ မဂၤလာအေပါင္းနဲ႔ခေညာင္း ျပည့္စုံတယ္လို႔ အမ်ားစုက ယူဆေပမဲ့ မုဆိုးကေတာ့ လာဘ္တိတ္တယ္လို႔ ယူဆပါသတဲ့။
ကကက
အမဲလိုက္အသြား လမ္းအၾကားမွာ ဒီရဟန္းတပါးကို ျမင္တဲ့ေန႔ဟာ သူ႔အတြက္ အမဲလိုက္၍ မရေသာေန႔၊ ကံမ ေကာင္းတဲ့ေန႔၊ လာဘ္မေကာင္းတဲ့ေန႔လို႔ မုဆိုးက အယူရွိေလေတာ့ တေန႔မွာ ရဟန္းကိုျမင္ျပန္ေတာ့ သူကအ လြန္စိတ္ဆိုးတယ္။ ေဒါသကို ထိန္းလို႔မရေတာ့လို႔ အမဲလိုက္ေခြးနဲ႔ ရဟန္းကို ရွဴးတိုက္တယ္။ ဘာမသိ ညာမသိ တဲ့ေခြးက ဆြမ္းခံၾကြလာတဲ့ရဟန္းေတာ္ကို ေျပးကိုက္တယ္။
ကကက
ဒီေခြးက ေသေအာင္ကိုက္မယ္ဆိုတာ သိေလေတာ့ ရဟန္းေတာ္ဟာ နီးစပ္ရာ သစ္ပင္ေပၚကို တက္ေျပးတိမ္း ေရွာင္လိုက္တယ္။ သစ္ပင္ေပၚတက္ေျပးလြတ္ေျမာက္သြားလို႔ မေက်နပ္ႏိုင္တဲ့ မုဆိုးက သူ႔မွာပါတဲ့ အခၽြန္အတ က္ေတြနဲ႔ ရဟန္းေတာ္ရဲ့ ေျခေထာက္ကို လွမ္းထိုးတယ္။ ေလးျမားေတြနဲ႔ ပစ္တယ္။ သစ္ပင္ေပၚက ရဟန္းဟာ ေသြးသံတရဲရဲနဲ႔ျဖစ္ေနတယ္။ အမဲလိုက္ေခြးကလည္း သစ္ပင္ေအာက္မွာ ဟိန္းေဟာက္ရင္း ရဟန္းေတာ္ေျမျပင္ ေပၚ က်အလာကို ကိုက္ဖို႔ ေစာင့္ေနတယ္။
ကကက
ရဟန္းေတာ္ရဲ့ ခႏၶာကုိယ္က ေသြးေတြစီးက်ေနတယ္။ သကၤန္းေတာ္မွာလည္း ေသြးခ်င္းခ်င္းနီေနတယ္။ ေသြးက အလိမ္းလိမ္း စိုစြတ္ေနတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ မထင္မွတ္ဘဲ အလွည့္အေျပာင္းတခုျဖစ္သြားတယ္။ ေသြးစြန္းေပေန နဲ႔ ရဟန္းေတာ္ရဲ့သကၤန္းက သစ္ပင္ေအာက္ျပဳတ္က်သြားတယ္။ ျပဳတ္က်သြားပုံလည္း ဆန္းလိုက္တာ သစ္ပင္ရဲ့ ေအာက္မွာ ရဟန္းေတာ္ကို ဒုကၡေပးေနတဲ့ မုဆိုးခႏၶာကိုယ္ေပၚကို လႊမ္းျခဳံျပဳတ္က်သြားတယ္ေလ။ ဒါကို အမဲလို က္တဲ့ေခြးက ရဟန္းေတာ္ပဲ ထင္မွတ္ၿပီး သူ႔သခင္မုဆိုးကို ေျပးကိုက္တာ ေသပါေလေရာလားဗ်ာ။
ကကက
သီလစင္ၾကယ္တဲ့ ရဟန္းေတာ္ကို ျပစ္မွားတဲ့ အကုသုိလ္ကံက ခ်က္ခ်င္းပဲအက်ိဳးေပးသြားတယ္။ မုဆိုးဟာ တခ ဏအတြင္းမွာပဲ ကြယ္လြန္သြားတယ္။ ဒါကို ကံၾကီးထိုက္တယ္ ေခၚပါတယ္။ ဒီမုဆိုးနည္းတူ ရဟန္းေတာ္ေတြကို ဖမ္းဆီး ႏွိပ္စက္ သတ္ျဖတ္ေနတဲ့ နအဖစစ္အာဏာရွင္ေတြေကာ ဘယ္နဲ႔လဲ။ ကံၾကီးထိုက္ထားသူေတြဆိုေတာ့ မၾကာဘူးေလ။ အာဏာရွင္မုဆိုးရဲ့အလွည့္အၾကိမ္ဟာ မေ၀းေတာ့ပါဘူး။ ဆုေတာင္းေနစရာ မလုိဘဲ ျပဳသမွ်ကံ အမွားေတြက အာဏာရွင္ေတြ ျပဳတ္က်သြားသည္အထိ ထပ္တူထပ္မွ် ခံစားရသည္အထိ ကံၾကီးထိုက္တဲ့အက်ိဳး ေတြက မုခ်မေသြ ေရာက္ရွိလာမွာ အမွန္ပါ။
ကကက
ကံၾကီးထိုက္သူေတြျဖစ္လို႔ ဒီအကုသုိလ္ကံေတြက လုပ္သမွ်ကို မွားယြင္းေစၿပီး နိဂုံးခ်ဳပ္သြားေအာင္ အက်ိဳးေပး လာမွာျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ရဲရဲေျပာရဲပါတယ္။ ဘ၀ဆိုတာ ပုံေသကားခ်ပ္ထားၿပီး တပုံစံတည္းသြားေနမွာ မဟုတ္ ပါဘူး။ အတက္ရွိတယ္။ အဆင္းရွိတယ္။ အနိမ့္ရွိတယ္။ အျမင့္ရွိတယ္။ အနိမ့္အျမင့္ အတက္အဆင္းေတြ ၾကား က ဘ၀သမားေတြအားလုံး ကိုယ္ျပဳသမွ် အ၀၀ကို ေရွာင္ပုန္းလို႔ မရႏိုင္ေပဘူး။ က်ေနာ္တို႔ေတြ အမ်ားေပၚမွာ စစ္အာရွင္ နအဖလို မလုပ္မိၾကဖို႔ သင္ခန္းစာ ယူသင့္ပါတယ္။
ကကက
