ပလႅင္ေပၚေခြးတက္လို႔ တိုင္းျပည္ၾကီးပ်က္ၿပီေလာ
က်ေနာ္တို႔လူမ်ိဳးနဲ႔တိုင္းျပည္ဟာ အစဥ္အလာၾကီးမားခဲ့တယ္။ ကမၻာေပၚမွာ လူသားအားလုံးနဲ႔တန္းတူညီမွ် အ ဆင့္အတန္းရွိရွိ ေနႏိုင္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြပါ။ ကိုယ့္စာေပနဲ႔ ယဥ္ေက်းမွဳနဲ႔။ ကိုယ့္သိကၡာနဲ႔ ရိကၡာနဲ႔ တည္ၿငိမ္ခန္႔ျငား စြာ အမ်ားေလးစားရေလာက္ေအာင္ အေျခအေနေတြရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ျပန္ေျပာရင္ တရံေရာအခါကို သံေယာဇဥ္ တြယ္တာတယ္ ျဖစ္ဦးမယ္။ အမွန္တကယ္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတာပါ။ အိပ္မက္မဟုတ္ပါဘူး။
ကကက
ေကာင္းစားမွာေပါ့။ သည္တုန္းက ျမန္မာႏိုင္ငံကို လြတ္လပ္ေရးရေအာင္ ယူေပးခဲ့သူေတြက တိုင္းျပည္ကို ခုတုံး မလုပ္ခဲ့ဘူး။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ တိုင္းျပည္အတြက္ ေပးဆပ္ၿပီး လုပ္ခဲ့တာကိုးဗ်။ သည္တုန္းက တိုင္းျပည္ကို ေခါင္း ေဆာင္ခဲ့တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြဆိုရင္လဲ အသက္ကေလးေတြက ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ သုံးဆယ္၀န္းက်င္ေလာက္ပဲရွိဦးမယ္ ေတာ္လိုက္ၾကတာ ကမၻာက ေလးစားေလာက္တဲ့ အာရွတိုက္ရဲ့အလင္းေရာင္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြ မဟုတ္ ပါလားဗ်ာ။ တိုင္းျပည္အေပၚမွာ ကိုယ္က်ိဳးမဖက္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သူေတြျဖစ္လို႔ တိုးတက္တာ သိပ္ေတာ့ မဆန္းဘူး။
ကကက
အခုေတာ့လဲ တိုင္းျပည္ေလးရယ္ ရင္နင့္စရာ ေကာင္းလိုက္တာ အားလုံးေျပာင္းျပန္ေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီ။ စင္ကၤာပူ လိုတိုင္းျပည္၊ မေလးရွားလို တိုင္းျပည္ေတြက လူငယ္ေတြ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ ပညာလာသင္ႏိုင္ဖို႔ စိတ္ကူး ယဥ္ရတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးအဆင့္အတန္း ျမန္မာ့ပညာေရးစနစ္ဟာ စစ္ဖိနပ္ေအာက္မွာ ျပားျပားကို ေမွာက္သြားရၿပီ။
ကကက
တခါက အာရွတိုက္မွာ နာမည္ေက်ာ္တဲ့ ျမကၽြန္းညိဳ ကဗ်ာေတာသည္လဲ သာေမာဖြယ္မရွိေတာ့ပါ။ ကေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္ရဲ့ လြတ္လပ္ေရးကို အရယူေပးခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုေအာင္ဆန္း၊ ကိုႏု၊ ကိုဗဟိန္းတို႔ရဲ့ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲစတင္ခဲ့ရာ မဟာေအာင္ေျမ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ဟာ အခုေတာ့ မ်က္ရိုင္းညိဳညိဳ တကၠသို လ္ျဖစ္ေနပါပေကာ။ ရာဇ၀င္ေတာ့ ရိုင္းတယ္။ လူမ်ိဳးျခားက ကၽြန္ျပဳလို႔ တိုင္းျပည္ႏုႏုေလး ပ်က္စီးသြားတာဆို ေတာ္ေသးတယ္။ အခုဟာက အသားထဲက ေလာက္ထြက္တဲ့ ကိုယ့္လူမ်ိဳးက ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကို ျပန္လည္ဖ်က္ ဆီးေနပါသတဲ့ဗ်ာ။ ျမင္လို႔ ၾကားလို႔ မေတာ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ သည္အတိုင္းပဲ ျဖစ္ေနတယ္။
ကကက
ပညာေရးၿပီးေတာ့ စီးပြားေရး။ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္အနီးက ထိုင္း၊ စကၤာပူ၊ မေလးရွား စတဲ့တိုင္းျပည္ေတြဟာ ျမန္မာျပည္နဲ႔ စီးပြားေရးကုန္ကူးခ်င္တယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္မွာေတာင္ လာၿပီး အလုပ္ လုပ္ၾကရတယ္။ အိမ္းနီးခ်င္းတိုင္းျပည္ေတြထဲကဆို အခုအေနအထားမွာ အေတာ္ေလးစီးပြားေရး ၾကီးပြားေရးေတြ ေကာင္းလာ တဲ့ တရုတ္နဲ႔ အိႏၵိယျပည္သားေတြဟာ တခ်ိန္တခါက ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တရားမ၀င္ အလုပ္ လုပ္ၾကတယ္။ တရား ၀င္ လာၾကသူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကို ျပန္လည္သုံးသပ္ၾကည့္ရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ လက္ရွိကမၻာမွာ ခ်မ္းသာတဲ့ တိုင္းျပည္မ်ားအလားတူ ခ်မ္းသာခဲ့တယ္။ အခုေတာ့လဲ သူေတာင္းစားက အေဖေခၚရမေလာက္ဘဲ ဆင္းရဲတြင္းနက္သြားျပီ။ ယခင္နဲ႔ ယခု ျခားနားခ်က္က မိုးနဲ႔ေျမလို ကြားျခားခဲ့ၿပီ။
ကကက
ႏိုင္ငံေရးဘက္မွာ ၾကည့္မလား။ ဟိုစဥ္က ျမန္မာျပည္ဟာ ဒုတိယကမၻာစစ္ၾကီးၿပီးစ လြတ္လပ္ေရးရတဲ့တိုင္းျပည္ ေတြထဲမွာ ပထမဦးဆုံးေသာ ဒီမိုကရက္တစ္တိုင္းျပည္ပါ။ ကိုယ္ပိုင္စာေပရွိတယ္။ ကိုယ္ပိုင္စကားရွိတယ္။ ကိုယ္ ပိုင္ယဥ္ေက်းမွဳအႏုပညာရွိတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရး၊ တရားမွ်တေရး၊ လူသားတိုင္းမွာရွိတဲ့ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ေရး ေတြ အျပည့္ရွိတယ္။ လူထုက ယုံၾကည္ကိုးစားၿပီး တင္ေျမွာက္တဲ့ေခါင္းေဆာင္က တိုင္းျပည္ကို ဒီမိုကေရစီစနစ္ နဲ႔ မွ်မွ်တတ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တယ္။ အိမ္နီးခ်င္းတိုင္းျပည္ေတြက အားက်ၿပီး ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို အတုယူၿပီး သူတို႔ တိုင္းျပည္ေတြမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ၾကတယ္။ လက္ရွိကာလမွာ ကိုယ့္စီက အတူခိုးသြားတဲ့တိုင္းျပည္ေတြက သိပ္ခ်မ္းသာ တိုးတက္သြားၿပီး ျမန္မာျပည္ကေတာ့ ပလႅင္ေပၚေခြးတက္လို႔ တိုင္းျပည္ၾကီးပ်က္ၿပီ။
ကကက
တိုင္းျပည္ရဲ့ မ်ားစြားေသာ အေရးေတြထဲမွာ အေရးအၾကီးဆုံးအခ်က္က ဒီတုိင္းျပည္ကို ဦးေဆာင္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံ ေရးပါ။ ဘယ္ပုံစံနဲ႔တိုင္းျပည္ၾကီးကို ဦးေဆာင္ေနသလဲ။ ဘယ္လမ္းေၾကာင္းနဲ႔ တိုင္းျပည္ၾကီးဟာ ခရီးႏွင္ေနသ လဲဆိုတာ သိပ္အေရးၾကီးပါတယ္။ လမ္းေၾကာင္းမွားေနရင္လဲ ရိုးသားစြာနဲ႔ျပင္သင့္တယ္။ မွန္ေနရင္ ဆက္လုပ္ရ မယ္။ လုိတာ ေနာက္ထပ္ထည့္သြင္းလို႔ ပိုတာ (မလိုတာ)ေတြကို ေလွ်ာ့ပစ္ႏိုင္ရမယ္။ အျမင္ေတြ ၾကည္လင္ျပ တ္သားရမယ္။ အျမင္ေတြ က်ယ္ျပန္႔ရမယ္။ လူထုဆႏၵကို ေလးေလးနက္နက္ ခံယူရမယ္။ လူထုအသံကို နာခံ ႏိုင္ရမယ္။ လူထုခံစားခ်က္ကို အေလးထားရမယ္။ ရိုးသားပြင့္လင္းၿပီး လက္ရုံးမ်ားေျမာင္ ၪာဏ္မ်ားေျမာင္နဲ႔ စု ေပါင္း လုပ္ၾကမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္ႏိုင္ငံေရးက ေကာင္းလာမွာပါ။
ကကက
လက္ရွိအေနထားမွာ ေတာ္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေပၚလာၿပီ။ ဒီေခါင္းေဆာင္ေတြဟာလဲ လူထုဆႏၵအတုိင္းပဲ အ ေကာင္အထည္ေဖာ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို အာဏာရွင္မ်ားက ေနာင္တေတြရၿပီး လမ္းမွားေရာက္ေနတဲ့တိုင္းျပည္ ကို အခ်ိန္မီ ေျပာင္းမယ္ဆိုရင္ ပ်က္အစဥ္ ျပင္ခဏမို႔ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္ဟာ ငရဲတြင္းထဲက ထြက္သြားမွာျဖစ္ ပါတယ္။ ဒါကိုမွ မေက်နပ္ႏိုင္ေသးဘူးဆိုၿပီး ငါတေကာ ဆက္ေကာေနဦးမယ္ဆိုရင္ တိုင္းျပည္ရဲ့ သမိုင္းဟာ မ ေကာင္းသလို အာဏာရွင္တို႔ သမိုင္းလဲ မေကာင္းပါဘူး။
ကကက
ၪပမာေလးကေတာ့ သိပ္မေကာင္းဘူး။ ထင္ရွားေအာင္ေတာ့ ထည့္ေျပာရပါဦးမယ္။ တဦးတေယာက္အတြက္ မ ဟုတ္ဘဲ တိုင္းျပည္ၾကီးတခုလုံးအတြက္ လုပ္သင့္တဲ့အလုပ္ကို မလုပ္ဘူးဆိုရင္ ပလႅင္ေပၚေခြးတက္လို႔ တိုင္းျပည္ ပ်က္ကိန္းဆိုက္ရုံကလြဲလို႔ ဘယ္သူ႔အတြက္မွ အက်ိဳးမရွိေၾကာင္းကို တင္ျပပါရေစခင္ဗ်ား . . .
0 comments:
Post a Comment